2007 (2) - 27 t/m 29 september - Argonne

Romagne-sous-Montfaucon - Vienne-le-Chateau - Varennes - Verdun (Fleury)

Deze trip was oorspronkelijk opgezet als een gemengde WO1 en 2 -reis. Een dag rondleiding door Fort Fermont (Maginot-linie en dus WO2) en een rondleiding door Jean-Paul de Vries in Romagne. Maar door een gebrek aan deelnemers ging Fort Fermont niet door. Maar niet getreurd, er is genoeg te zien en de dagen waren toch al gereserveerd dus togen we richting Montfaucon d'Argonne. Hier hadden we bij Malcolm en Madeleine Steele twee kamers geboekt. Zij runnen een heel aardige B&B waarbij Madeleine de scpeter in de (Engelse) keuken zwaait en Malcolm officiële gids voorde Sgt. York Tour is. Ook vind je in z’n schuur wat WO1-spullen die hij zelf in de omgeving uit de grond heeft gehaald.

Een deel van ons gezelschap was al vooruit gereis en heef daardoor kunnen profiteren van haar kookkunst. Daarna hebben we gezamenlijk Malcolms drankvoorraad aangesproken.

Na een prima Engels ontbijt waren we om 9 uur bij Jean-Paul in Romagne. In het gezelschap van nog twee Nederlandse stellen vertrokken we voor een wandeling van 8km ten westen van Romagne. JP had na lang aandringen toestemming van de boswachter om een bepaald bos te betreden. Deze voerde langs de Hindenburglijn, Amerikaanse schuttersputjes en een Duits kamp. Het weer was droog en al gauw vonden we resten uit WO1; veel glaswerk, stukjes aardewerk en een handgranaat. Naast oud ijzer blijkt JP ook graag paddestoelen te verzamelen. Na zo’n 3 uur waren we weer terug in Romagne waar we in de nieuwe eetzaal bij JP een lunch konden nemen. Daarna nog even het nog even indrukwekkende museum in waar we in aanraking kwamen met het bijzonder fraaie magazine van de WFA Nederland, 'De Groote Oorlog'. 

De middag hebben we gebruikt om een fraaie rondrit te maken door de Argonne. De Sgt York tour die Malcolm opdist aan zijn Amerikaanse gasten laten we voor wat het is en onze eerste stop is de Duitse begraafplaats in Romagne. Was graf 706 maar van een bijna naamgenoot geweest, dan was de wereld een hoop leed bespaard gebleven. 

Via Apremont togen we naar een bekende site, die van het Lost Battalion. Deze Amerikanen waren ze een tijdje 'kwijt' en doken dagen later weer op, maar wel gedecimeerd. De hellingen zijn erg steil en het terrein is daardoor ontoegankelijk en onoverzichtelijk. 

Door Binarville naar het zuiden stuitten we op het Camp Moreau. Een nog bijzonder goed intact gebleven kamp achter de linies waar nog talloze tastbare sporen aan de oorlog te vinden zijn. O.a. munitie, smalspoorlijn, begraafplaats etc. etc. Een openbaring en een must-see, ook voor de ervaren slagveldtoerist.

Even verder bezochten we nog de Franse Necropoles Nationaux van Vienne-le-Chateau en de bijbehorende Ossuaire de la Gruerie, St.-Thomas-en-Argonne en La Harazee.

In Varennes probeerden we het plaatselijke museum binnen te komen maar dat was helaas gesloten. Wel zagen we het fraaie Pennsylvania Monument en dronken we een Leffe in voor ons bekend typisch frans cafe tegenover de kerk. 

Vandaaruit vetrokken we naar Vauquois om daar nog enkelen onder ons die daar nog niet eerder waren mee bekend te maken. 

Na een prima diner in Verdun reden we in een soort van mist terug naar Montfaucon. Daar aangekomen zin we nog even gaan kijken op de top van de heuvel naar de ruines en het Amerikaanse monument. De mistflarden die langs de heuvel waaiden zorgden voor een haast mysterieuze en griezelige sfeer die goed bij de plek paste.

Op onze laatste dag hebben we eerst wat uren gedood met een rit langs Malancourt, Cote 304 en de Morthomme. Want we waren daarna uitgenodigd om de opening van een fototentoonstelling in de Salle de Fetes in Romagne mee te maken. Daar aangekomen werd ons lange wachten en luisteren naar diverse toespraken van locale en departementale hoogwaardigheidsbekleders beloon met gratis wijn. En uiteraard de unieke foto's die het leven in de regio toonden tijdens de oorlog. 

Alweer een Pennsylviaans monument troffen we aan in Nantillois, en ook een Duitse begraafplaats, aan de rand waarvan nog oude Duitse grafzerken te vinden waren. Via de grote Duitse begraafplaats van Brieulles-sur-Meuse kwamen we aan het toetje van deze uitstap, het Memorial de Verdun te Fleury. 

Copyright Bas Sjoerts 2005-2020      E-mail b.sjoerts@gmail.com